کد مطلب:23757 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:38

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

ماهيت خودخواهي چيست و آدم خودخواه كيست؟

يكي از الطاف خداوند در آفرينش انسان اين است كه آدمي را با خويش مهربان نموده و خود را دوست دارد وگرنه از ضرر و زيان خويش جلوگيري نكرده و به حفظ خويش نمي پرداخت بروز اين احساس در جلب منفعت و دفع ضرر است اما از آنجا كه انسان برآورنده همه نيازهاي خويش نيست و ناچار با جامعه پيوند مي خورد و اين پيوند رعايت حقوقي را الزامي مي كند. او از همان ابتداء به مادر خويش مديون است كه به قول قرآن او را حمل مي كند و شير مي دهد تا به پاي ايستد و همچنين به ديگر اعضاء خانواده .پس به طور قهري انسان نمي تواند خود خواه به معناي اول نباشد ولي به معناي دوم كه همه چيز را براي خود بخواهد و توقع از ديگران داشته و هيچ وظيفه اي را تحمل نكند، تجسم انسان خودخواه و از خود راضي است . عجب و تكبر در چنين مواضعي معني مي يابد.
تبلور اين شخص در آينه اين آيه ديده مي شود.
«افرايت من اتخذ اليه هواه; آيا ديدي كسي را كه هوش خويش را فداي خويش گرفت؟»
چنين موجودي قطعاً مطرود و ذليل خواهد بود مگر آنكه به حقوق ديگران آگاه شده و قدمي براي ديگران نيز بردارد.

(بخش پاسخ به سؤالات )


ـ63ـ